Makil Dantza ere deitu zaio; izan ere, bi izenek emanaldiak Makil Joko edo Dantza gisa duen funtsa ederki deskribatzen dute. Bizkaiko Durangaldeko Dantzari Dantza ziklo handiagoan sartzen den dantza da, eta Abadiño, Berriz, Garai, Iurreta, Izurtza eta Mañarian ikus dezakegu, nahiz eta litekeena den beste garai batean hedatuagoa egon izatea, eta ondoko Gipuzkoako dantzen antzekoa da (I. IRIGOYEN, Bizkaiko Dantzak, Dantzariak aldizkarian, 1. zenbaki berezia, 1978, 20-29. orrialdeak).
Zortzinangoa, pausoei eta posizio aldaketei dagokienez, Dantzari Dantzako beste dantza batzuen oinarria izan den bezalaxe (Banango, Binango eta Launango), Makil Jokoak ezpata jokoen (Ezpata Joko Nagusia eta Ezpata Joko Txikia) egiturari eutsi dio; hiruretan, zortzi gizonezko ditugu, binakako ilaretan antolatuta eta armatuta, makilez hemen, ezpatez han. Hainbat erakustaldi eta posizio aldaketa egingo dituzte, tresnak elkarren kontra jotzen dituztela.
Makil dantzaren egituran hiru zati bereiz ditzakegu: sarrera, bi ilarak bakar batean biltzen dituena agintarien aurrean armak aurkezteko eta gero binakako formaziora itzultzeko, eta jarraian Ezpata Joko Nagusian egiten den antzeko simulazio bat egiten da, zango trebetasuna erakusteko. Ondoren, makil kolpeek bakoitza bere posizioa defendatzera eta erasotzera bultzatzen dute, eta goian eta beheran gurutzatutako kolpeak leku aldaketa ahalbidetzen du, musikaren erritmoaren arabera aldatuz hasierako posiziora iritsi arte. Azkenik, kolpeak eta pausoak arinagoak egiten dira, eta gurutzaketak begien altuerako eta belaunetako erasora eta defentsara mugatzen dira, armen erabileran trebetasuna erakutsiz. Bigarrenak Ezpata Joko Nagusia ekartzen digu gogora, azkenak berriz Ezpata Joko Txikiari jarraitzen dio egiturari eta burutzapenari dagokienez. Baliteke, beraz, banaketa bat gertatzea, edo batzuk besteetan bildu izatea, baina ezin ditugu bestelako interpretazioak ere alde batera utzi.