Urratsen
konbinaketak eginez dantzariak berak osatu behar du zortziko
bakoitzaren konposizio koreografikoa. Zortziko bakoitza hainbat
aldairaz osatuta dago eta aldaira bakoitzak zortzi konpas edo puntu
ditu. Aldaira bakoitzaren lehen sei puntuak arau gutxi batzuren
laguntzarekin urratsen segida desberdinak eginez osatu behar ditu
dantzariak, eta azken biak, esaldia bukatzeko erabiliko ditu.
Aldairak
osatzeko dantzariak egiten duen urratsen segida horretan simetriaren
legea errespetatzea gomendatzen da. Alegia, eskuineko oinarekin egiten
dena ezkerrarekin egitea komeni da, eta eskuin alderako urratsaren
ondoren ezker alderakoa egitea. Honela azaltzen du Iztuetak:
“…dantzariaren
edertasunik aundiena dago oñ batarekin egiten duen ainbat, bestearekin
egitean, eta alde batera egiten duena berbera, bestera osekitzean”.
Zailtasunari dagokionez urrats errazekin hasi eta aldairak zailtzen joatea gomendatzen du Iztuetak.
“Aldaira
oek ere dantzatu bear ditu aurrena errazenak, eta ondoren otsekitze edo
ejekuzio aundiagokoak, zergatik txit itxuski dan bikañenak egindakoan
txatarrenak agertzea."